بیماری آدنومیوز یعنی رشد سلول های بافت داخلی رحم در دیواره عضلانی رحم. آدنومیوز شبیه بیماری آندومتریوز است و حتی ممکن است علائمی مشابه آن داشته باشد. البته این بیماری در بعضی موارد فاقد هر گونه علائمی است. آدنومیوز یک بیماری نسبتاً شایع است، به طوری که طبق آمار از هر ۱۰ زن، یک نفر به آدنومیوز مبتلا می شود و در زنان ۴۰ تا ۵۰ ساله بیشتر اتفاق می افتد. در ادامه با ما همراه باشید تا اطلاعات مفیدی در مورد علائم، علل و تشخیص این بیماری بدست آورید. برای دسترسی آسان به مقاله می توانید از فهرست زیر استفاده کنید.
آدنومیوز چیست؟
آدنومیوز می تواند علائمی مشابه با بیماری آندومتریوز داشته باشد. سلول هایی که معمولا درون بافت داخلی رحم رشد می کنند، در بیماری آدنومیوز به بافت عضلانی خارجی رحم نفوذ می کنند.
در طی چرخه قاعدگی، تحریک این سلول های به اصطلاح “به دام افتاده” می تواند باعث دردهای قاعدگی و خونریزی شدید تر از حد معمول شود. چون در اثر افزایش و کاهش سطح استروژن ریزش بافت رحمی تحت تاثیر قرار می گیرد، علائم آدنومیوز در کل چرخه قاعدگی تغییر می کند.
علائم این عارضه معمولاً بعد از یائسگی از بین می روند و بهبود می یابند، زیرا سطوح استروژن فرد بعد از یائسگی به طور طبیعی کاهش پیدا می کند.
اگر علائم بیماری آدنومیوز را در خود مشاهده می کنید یا احتمال می دهید به این بیماری مبتلا شده اید می توانید با مراجعه به خانم دکتر متین ذاکرین درمان خود را آغاز نمایید. دکتر ذاکرین با سال ها تجربه در بیماری های زنان می تواند بهترین درمانگر درد های شما خانم های عزیز باشد. جهت گرفتن وقت مشاوره میتوانید با شماره ۰۲۱۴۴۴۶۳۴۷۵تماس حاصل نمایید.
علائم بیماری آدنومیوز
شرایط بیماری آدنومیوز از جمله وسعت بیماری و شدت علائم در افراد مختلف، متفاوت است. حدود یک سوم از زنان به هیچ وجه علائمی را تجربه نمی کنند، در حالی که در برخی دیگر باعث اختلال در زندگی روزمره آن ها می شود. علائم احتمالی آدنومیوزعبارتند از:
- خونریزی شدید قاعدگی
- درد های شدید پریود
- درد هنگام نزدیکی
- خونریزی بین دوره ها
- بدتر شدن دردهای رحمی
- رحم بزرگ و نازک
- عفونت و التهاب لگن
- احساس فشار در مثانه و مقعد
- درد هنگام حرکات روده
علت بیماری آدنومیوز
پزشکان مطمئن نیستند که چه عواملی باعث ایجاد آدنومیوز می شود، اما چندین تئوری وجود دارد:
رشد جنین: آدنومیوز ممکن است قبل از تولد و در زمان تشکیل جنین در رحم ایجاد شود.
التهاب: التهاب ایجاد شده در رحم هنگام عمل جراحی نیز می تواند خطر ابتلا به آدنومیوز را افزایش دهد.
بافت تهاجمی: آسیب دیدگی رحم مانند آسیب های ایجاد شده در حین سزارین یا سایر جراحی ها نیز ممکن است باعث بروز آدنومیوز شود.
خطرات بیماری آدنومیوز
حاملگی های متعدد ممکن است خطر ابتلا به آدنومیوز را افزایش دهد. برخی از عوامل خطر که ممکن است منجر به آدنومیوز شود عبارتند از:
سن: اگرچه این بیماری ممکن است زنان در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد، اما بیشتر زنانی که به آدنومیوز مبتلا می شوند در دهه ۴۰ و ۵۰ سالگی خود قرار دارند.
بارداری: درصد بالایی از زنان مبتلا به آدنومیوز، بارداری های متعددی داشته اند.
جراحی رحم: انجام جراحی بر روی رحم از جمله زایمان سزارین می توانند خطر بروز آدنومیوز را به میزان قابل توجهی افزایش دهند.
درمان بیماری آدنومیوز
در صورت عدم درمان، علائم آدنومیوز ممکن است بدون تغییر باقی بمانند یا بدتر شوند. اگر فاقد علائم این بیماری باشید و قصد بارداری ندارید یا در سن یائسگی نیستید، نیازی به درمان نیست. مخصوصا در زمان یائسگی، علائم این بیماری در اکثر زنان بهبود می یابند. با این حال، گزینه های درمانی مختلف زیادی برای زنان مبتلا به این بیماری وجود دارد:
داروهای ضد التهاب: داروهایی مانند ایبوپروفن می توانند درد و ناراحتی را کاهش دهند.
داروهای هورمونی: برخی از درمان های هورمونی مانند قرص های ضدبارداری خوراکی ، پروژسترون IUD یا تزریق (آمپول دپوپروورا) می توانند به کاهش علائم کمک کنند.
بیشتر بخوانید: احتمال بارداری با مصرف قرص ضدبارداری چقدر است+عوارض
داروهای تزریقی: این داروها می توانند یائسگی کاذب یا موقت را ایجاد کنند. این داروها تنها در کوتاه مدت مورد استفاده قرار می گیرند و برای استفاده طولانی مدت مناسب نیستند.
آمبولیزاسیون شریان رحمی: در این درمان، لوله ایی در شریان اصلی در کشاله ران قرار داده شده و ذرات کوچک به ناحیه تحت تأثیر آدنومیوز ترزیق می شوند. در این وضعیت، خون رسانی به ناحیه آسیب دیده متوقف شده و علائم آدنومیوز کاهش یابند.
هیسترکتومی: هیسترکتومی یا خارج کردن کامل رحم تنها درمان قطعی آدنومیوز است که برای زنانی که هنوز هم می خواهند باردار شوند، گزینه خوبی نیست.
بیشتر بخوانید: انواع روشهای هیسترکتومی
تفاوت آدنومیوز با اندومتریوز
آدنومیوز و اندومتریوز شباهت زیادی دارند، اما اختلافاتی نیز در بین این دو عارضه وجود دارد. در آدنومیوز، سلول های پوشاننده رحم در داخل عضله رحم رشد می کنند. در آندومتریوز، این سلول ها خارج از رحم، گاهی اوقات در تخمدان ها و لوله های فالوپ رشد می کنند.
احتمال ابتلا به این دو بیماری یکسان است، اما آندومتریوز بیشتر در در دهه ۳۰ و ۴۰ سالگی رخ می دهد، در حالی که اندومتریوز بیشتر در زنان ۴۰ تا ۵۰ ساله بروز می کند. همچنین علائم هر دو بیماری پس از یائسگی از بین می روند.
بیشتر بخوانید: اندومتریوز از کجا می آیند
باروری و بارداری در بیماری آدنومیوز
هنوز به طور قطع نمی توان گفت که بیماری آدنومیوز در بارداری اختلال ایجاد می کند. زیرا زنانی که دچار مشکلات باروری هستند، ممکن است به بیماری های دیگری نیز مبتلا باشند. تحقیقات در زمینه رابطه ی بین آدنومیوز، ناباروری و عوارض بارداری همچنان ادامه دارد. البته افزایش خطر سقط جنین یا سایر عوارض زایمان در اثر آدنومیوز تا کنون گزارش نشده است.
بیشتر بخوانید: مراقبت های دوران بارداری
تشخیص بیماری آدنومیوز
معمولا آدنومیوز را می توان با استفاده از سونوگرافی تشخیص داد. در کل برای تشخیص آدنومیوز باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک احتمالاً سوابق پزشکی را بررسی کرده و معاینه جسمی و لگنی انجام خواهد داد. معمولا در حین معاینه لگنی، احساس درد خواهید داشت. اگر به عقیده پزشک، رحم فرد اندکی بزرگ شده باشد و به آدنومیوز مشکوک باشد، ممکن است آزمایشات دیگری را تجویز کند، از جمله:
سونوگرافی: به کمک سونوگرافی، کیسه های هوا در بافت لایه رحمی در عضله رحم توسط پزشک معاینه می شود. با این حال، ممکن است تشخیص نادرست باشد، زیرا این کیسه های هوا گاهی اوقات شبیه بیماری دیگری به نام فیبروم های رحمی به نظر می رسند.
تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (MRI): اسکن MRI بهترین روشی است که پزشک می تواند عضله داخلی رحم را ببیند.
بیوپسی آندومتر: در برخی از مواقع، نمونه ی کوچکی از بافت آندومتر در رحم توسط پزشک برای آزمایش جدا می شود. اگرچه این کار به تشخیص آدنومیوز کمک نمی کند، اما از آن برای رَد کردن علل دیگری که ممکن است به علائم مشاهده شده منجر شوند، استفاده می کنند.
با این حال، با این روش های آزمایشی نمی توان به تشخیص قطعی دست یافت. تشخیص قطعی این بیماری تنها در زمانی ممکن است که عمل جراحی هیسترکتومی انجام شده باشد و رحم توسط پزشک متخصص پاتولوژیست معاینه شود.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر برای بارداری اقدام کرده اید یا فاقد هرگونه علامتی هستید، نیازی به درمان نیست. با این حال، بیماران مشکوک به آدنومیوز یا آندومتریوز باید برای معاینه به پزشک مراجعه کنند.
در صورتی دوره های قاعدگی سنگین یا دردهای رحمی شدیدی را تجربه می کنید، باید به پزشک مراجعه کنید. این علائم ممکن است مربوط به بیماری های جدی دیگری باشند و پزشک باید برای تعیین علت، آزمایشاتی را تجویز کنند.
خونریزی شدید قاعدگی می تواند به کم خونی و در نتیجه کمبود آهن منجر شود. در این حالت ممکن است احساس خستگی، ضعف یا بی حالی داشته باشید. مصرف مکمل های آهن می تواند به درمان کم خونی کمک کند که این امر مخصوصا در دوران قاعدگی از اهمیت بالایی برخوردار است.
سخن پایانی
آدنومیوز یک بیماری تهدید کننده و کشنده نیست، اما می تواند به ناراحتی های شدید منجر شود. افراد مشکوک به آدنومیوز یا آندومتریوز باید حتما به متخصص مراجعه کند.
در آخر اگر سوالی در مورد بیماری آدنومیوز دارید می توانید زیر همین مقاله در قسمت کامنت ها مطرح بفرمایید.
سلام ممنون از توضیحاتتون من آدنومیوز هستم و حدودا ۴ساله که اطلاع دارم به خاطر تجرد جراحیم نمیکنن و تا دو ماه پیش با دارو خونریزیهای شدید و طولانیم تا حدی کنترل میشد اما الان دو ماهه که خونریزی مداوم دارم به چندین پزشک مراجعه کردم قرصهای پروژسترون و ال دی و اچ دی و آمپول پروژسترون تجویز شده اما نتیجه نگرفتم یه آمپول میکرورلین هم تزریق کردم نوبت دوم آمپولم ۱۰ دی ماه است اما هیچی هیچ تاثیری نداشته و ازین دکتر به اون دکتر رفتن و بی نتیجه بودن خسته شدم با خارج کردن رحمم هیچ مشکلی ندارم اما هیچ دکتری انجامش نمیده لطفا راهنمایی کنین
سلام جراحی رو که اصلا نمیتونید الان انجام بدید. برای اینکه از داروها نتیجه نگرفتید هم چون معاینه نکردم نمیتونم نظری بدم. به نظرم به درمان تون ادامه بدید و روشهای دیگه رو هم زیر نظر پزشکتون امتحان کنید.
من در بارداری اول یه سقط به علت توقف رشد جنین و تشکیل نشدن قلب داشتم در هفته ۶ حالا بعد ۵ ماه دوباره باردارم(هر دو حاملگی با اقدام اول باردار شدم) و pco هم هستم . دکتر بعد سقط گفت که بخاطر اینکه رحمم ادنومیوزیس هست جنین سقط شده ایا ادنومیوز باعث سقط میشه و اگر میشه الان چه کاری می تونم انجام بدم ؟؟؟؟؟؟
سلام. هنوز رابطه ادنومیوز با سقط جنین به اثبات نرسیده. برای اینکه چه کار کنید هم باید بگم طبق دستور پزشکتون مراقبتهای دوران بارداری رو انجام بدید.